เริ่มต้นศรัทธาจากงานคุณภาพ นำประสบการณ์มาช่วยบ้านเกิด
“ถ้ามาทบทวนย้อนหลังกลับไปสู่อดีตเมื่อ 20 กว่าปีที่แล้ว ว่าอะไรนะที่ทำให้เราตัดสินใจที่จะกลับมาทำในสิ่งที่เหมือนมันยังไม่เห็นเป็นรูปเป็นร่าง ในช่วงนั้น ก็ต้องบอกว่าควรจะเริ่มต้นที่แรงจูงใจ Motivation ว่าอะไรที่มันทำให้เราตัดสินใจทั้งๆที่เรามีความพร้อมทุกอย่าง สบาย ตำแหน่งหน้าที่การงาน เราก็อยู่ในประเทศที่ทุกคนยอมรับว่ามันเจริญ ทั้งการศึกษา ทั้งเทคโนโลยีที่ทันสมัย ครอบครัวก็รู้สึกอบอุ่น ในช่วงนั้นก็ต้องบอกว่าเป็นช่วงที่เราอิ่มกับการที่เราได้รับโอกาส ทั้งในด้านของประสบการณ์ทั้งความรู้ทั้งวัยที่สูงขึ้นของเรา เราก็มองออกมานอกจากตัวเองมากขึ้น ถึงได้ไปช่วยสังคมในด้านวิชาชีพของตัวเองด้วย การที่เป็นเลขาของสมาคมพยาบาล Southern California ในสหรัฐอเมริกา เมื่อมาทำตรงนี้มันเป็นบทบาทที่เราต้องช่วยสังคม แล้วก็ยังเป็นการออกมานอกประเทศเพื่อที่จะกลับมาดูบ้านของเรา ประเทศไทยของเรา”
อาจารย์ผ่องพรรณ ย้อนถึงจุดเริ่มต้นของโครงการนี้ “ก็คงเป็นโชคชะตาอีกเหมือนกันที่ทำให้ได้เจอ อาจารย์อนุวัฒน์”
“ด้วยการที่เราเห็นอาจารย์อนุวัฒน์ ทั้งๆ ที่เราไม่เคยรู้จักเขามาก่อนแล้วเรามาพูดในเรื่องเดียวกันคืองานคุณภาพ ถ้าให้พี่คิดว่าตอนนั้นเนี่ยอะไรที่ทำให้เรายอมที่จะมาทำงานร่วมกับอาจารย์อนุวัฒน์อาจจะเป็นเรื่องของ Motivation เป็นเหมือนแรงจูงใจว่างานคุณภาพที่อาจารย์จะนำพาไป อาจารย์จะพาพวกเราไปได้ ศรัทธาที่มีต่อการพัฒนาคุณภาพตลอดระยะเวลา 30 ปีที่เราอยู่ต่างประเทศ เราทำมันมากับมือ บวกกับความคิดที่ว่า30 ปีเราทำให้กับประเทศอื่นไป ต้องเรียกว่าเป็นประเทศเป็นเมืองนอนของเรา แต่ไม่ใช่เป็นเมืองเกิด เราจะมีอะไรที่เรามีอยู่ตอนนี้เอาไปทำให้บ้านเกิดของเราเอง ดังนั้มเมื่ออาจารย์อนุวัฒน์ ถาม พี่ว่า “พี่มาทำกับผมไหม?” ไม่ได้คิดอะไรมากไปกว่าให้คำตอบอาจารย์ไปว่า “ค่ะอาจารย์พี่จะมา ”
“และเมื่อกลับมาที่นี่ ตัวพี่เองก็ปรับเยอะนะด้วยความที่อยู่ในประเทศที่เขามีวัฒนธรรมการพูดจาที่ค่อนข้างตรง มาเมืองไทยการพูดจาพูดตรงแบบนั้นมันไม่เหมาะสมกับวัฒนธรรมบ้านเรา เราก็ต้องเอามาทบทวนว่าอุปสรรคที่เราเจอ เราจะปรับอะไรได้บ้างเพื่อจะผ่านด่านตรงนี้ไปได้ ซึ่งตัวพี่ได้ดึงศักยภาพออกมาใช้และให้เป็นประโยชน์กับโรงพยาบาล มีความตั้งใจสูง ความรู้ในต่างประเทศแต่ไม่สามารถจะนำมาใช้ในเมืองไทยได้ทั้งหมด พี่ต้องมีการประยุกต์ ต้องมีการปรับปรุงเพื่อที่จะสื่อสารกับเขาได้ดีขึ้น สมัยนั้นแล้วเราไม่ได้มานั่งอยู่ในออฟฟิศตลอดเวลา เพราะมันเป็นช่วงแรกที่กำลังนำร่องโครงการ 35 โรงพยาบาลแต่อยู่ในโครงการต้อง 100 กว่าโรงพยาบาล เพราะการเดินทางจะเหนื่อยมากเพราะฉะนั้นเวลาที่เหนื่อยมากๆมันก็เหมือนต้นไม้ที่มันไม่ได้รถน้ำมาหลายวัน แต่เสร็จแล้วพอไปเจอ โอ้โห้!! ดีใจจังเลยอาจารย์ มาวันนี้หนูเข้าใจมากขึ้นเดี๋ยวหนูจะไปทำนู่นนี่นั่นต่อมันเหมือนต้นไม้ที่ได้รับน้ำ มันได้รับน้ำแล้วมันรู้สึก อิ่ม..อันนี้เองที่เราอยากได้
“สมัยที่พี่มาแรกๆ หน้าตาพี่อาจจะไม่ค่อยยิ้มเท่าไหร่ ใครมองก็ว่าพี่หน้าตาดุ เข้าไปก็รู้สึกเครียด พอเวลาอาจารย์อนุวัฒน์ Feedback กลับมา เราก็มาปรับที่ ตัวเอง ฉะนั้นจะเห็นว่าพัฒนาการพี่ตั้งแต่เริ่มเข้ามาทำที่นี่จน ณ ปัจจุบัน มันถูกกล่อมเกลามาโดยโรงพยาบาล ที่ทำให้พี่เป็นแบบนี้บวกกับอาจจะอายุที่เพิ่มขึ้นเพราะฉะนั้นตอนนี้คนก็จะมองว่าโอ้โห้!! อาจารย์ผ่องพรรณใจดี” และนี้คือบทสรุปสุดท้าย น่ารักๆ
อาจารย์ผ่องพรรณ ธนา
#QualityTheSeries
Add Line Friend:@hathailand
