| พิธีกร | ขยายผลวิธีการดูแลสตรีตั้งครรภ์ เพื่อลดจำนวนทารกน้ำหนักน้อย |
| พิธีกร | สวัสดีครับวันนี้พูดถึงโครงการผลงานชิ้นนี้นะครับ สูตรอาหารแห่งความทรงจำเป้าหมายเป็นยังไงครับอาจารย์ |
|
วลัยพรรณ ภู่เพนียด
|
เป้าหมายเนี้ยเราต้องการให้ผู้ป่วยนะคะได้รับประสบการณ์ที่ดีตั้งแต่มื้อแรกที่มารับประทานอาหารที่ รพ.มีการพูดถึง มีการบอกต่ออันนี้คือเป้าหมายหลักในการทำโครงการนี้นะคะ ที่ รพ.เราจะมีการรณรงค์ให้แต่ละแผนกคะมีการทำเซนส์หลุยส์โมเดล หลักการของเซนส์หลุยส์โมเดลก็คือเราแต่ละแผนกมีโอกาสเข้าไปคุยกับกลุ่มเป้าหมายของเรา กลุ่มเป้าหมายของแผนกโภชนาการก็คือ ผู้ป่วยนะคะที่รับประทานอาหารที่ รพ. พอดีว่าทาง รพ.นะคะก็จะมีกลุ่มผู้ป่วยที่เป็นผู้สูงอายุ เหมือนมานอนพักฟื้นอะไรแบบเนี้ยนะคะ เป็นจำนวนเยอะเหมือนกันคะ เราก็เลยได้มีโอกาเข้าไปสอบถามพูดคุยถึงความต้องการ อันนี้คือจุดประกายแรกเลยที่ได้ทราบถึงความต้องการหลักของคนไข้ |
| พิธีกร | ขั้นตอนกระบวนการของผลงานชิ้นนี้เรามีเริ่มต้นยังไง แล้วบทสรุปสุดท้ายคนไข้เป็นยังไงบ้างครับ |
|
วลัยพรรณ ภู่เพนียด
|
มาจากแนวคิดก่อนคะ เวลาที่พวกเราหรือทุกคนนะคะเจ็บป่วย หรือไม่สบายเนี้ยคะก็มักจะมีเมนูอาหารอยู่ในใจ ซึ่งเมนูเหล่าเนี้ยคะ มักจะมาจากพ่อเรา แม่เราหรือคนที่เรารักเนี้ยจะเป็นคนที่ทำให้เราทาน ซึ่งมันมาจากความรักที่ว่าอยากจะให้คนที่เจ็บป่วยในครอบครัวหายเร็วที่สุดแบบเนี้ยคะ เราก็เลยนำแนวคิดเนี้ยเข้าไปสัมภาษณ์พุดคุยกับคนไข้ ก็ปรากฏว่าคนไข้ก็ถ่ายทอดเมนูกับมาให้เรา เค้าได้ย้อนวัยกลับไปในช่วงอดีตนะคะ บางคนพูดคำนี้ออกมาเลยว่าเหมือนนึกถึงภาพในอดีตจังเลย เพราะว่าเราได้สูตรอาหารมาบุ๊ปนะคะ เราได้มีการมาทดลองทำ ตามรายละเอียดที่เค้าให้ไว้ แล้วก็ส่งกลับให้กับเจ้าของต้นตำรับฝากชิมว่า รู้สึกยังไงยบ้างมีความใกล้เคียงกับรสชาติที่เค้าเคยได้รับมั้ย ก็ปราฎกว่าเค้ามีความสุขจากการรับประทานเพิ่มขึ้น แล้วก็ได้รับการเยี่ยวยาทางด้านจิตใจ แต่ว่ามีกระบวนการต่อยอดด้วยนะคะ อันนี้ก็คือจากสูตรอาหารที่เราได้มาจากต้นตำรับ เราก็จะมีการขออนุญาต เจ้าของต้นตำรับก่อนว่า ถ้าเราอยากจะส่งต่อเมนูเหล่าเนี้ยไปยังผู้ป่วยท่านอื่นๆ ที่นอน รพ. เนี้ย จะเป็นไปได้มั้ย ทุกเครสที่เราไปติดต่อก็ได้รับการอนุญาตนะคะแล้วเค้าก็รู้สึกดีมากเลยคะว่า มันจะเป็นอย่างนั่นจริงหรา สูตรที่เค้าเล่าให้เราฟังเนี้ยมันจะไปถึงคนไข้คนอื่นจริงหรา พอเราได้รับการอนุญาตเราก็มาคิดกันต่อในทีมงานนะคะว่า กระบวนการต่อยอดเนี้ย เราจะถ่ายทอดเมนูอาหารแล้วไปสู่เรื่องเล่าจากเมนูเจ้าของต้นตำรับได้อย่างไรค่ะ ก็เลยออกมาเป็นแบบที่รองถาด อันนี้ก็จะเป็น 1 ตัวอย่าง เป็นสูตร อันนี้เป็นผู้ป่วยท่านแรกเลยคะที่เราได้ไปสัมภาษณ์มานะคะ ในแนรองถาดเนี้ยคะเราก็จะออกแบบถ่ายทอดเรื่องเล่าจากเมนูด้วย ถ่ายทอดสูตรอาหารว่าประกอบไปด้วยส่วนผสมอะไรบ้าง วิธีการทำแล้วก็คุณค่าทางโภชนาการ การที่เค้าจะได้รับ นั่นหมายความว่าเราตั้งใจที่จะ นอกจากถ่ายทอดสูตรอาหารไปที่ผู้ป่วยท่านอื่นแล้ว เค้าสามารถนำแผ่นรองถาดกลับไปบ้านแล้วก็ไปทำทานเองที่บ้านได้ด้วยคะ่ |
| พิธีกร | และที่แน่นอนนะครับ สูตรนี้เป็นสูตรที่ผ่านการคัดกรองเป็นอย่างดีของนักโภชนาการแล้ว เป็นสูตรอาหารที่ไม่ส่งผลกระทบกับสุขภาพในปัจจุบันและในอนาคตด้วย อาจารย์ครับในส่วนของคุณค่าที่เกิดขึ้นส่งผลให้กับใครบ้างครับ |
|
วลัยพรรณ ภู่เพนียด
|
ส่งผลอันดับแรกเลยคือ ทีมงานที่เราเห็นชัดเจนว่าโครงการที่เราคิดริเริ่มมาจากคิดว่าทุกคนมีเมนูอาหารในใจเนี้ยคะ ความสุขที่เรามองเห็นหน้าตาของคนไข้ สิ่งที่เค้าได้รับการเยี่ยวยา ส่งผลมาที่ทีมงานว่าสิ่งที่เราทำเนี้ยมันเป็นการทำเพื่อคนอื่นจริงๆ นะ อันดับ 2 ที่เราได้มองเห็นชัดเลยคะ คือพนักงานที่อยู่ในแผนกโภชนาการที่เป็นแม่ครัวโดยตรง เค้ามองเห็นเลยว่า ความตั้งใจ การถ่ายทอดความรักลงสู่อาหารเนี้ยมันสามารถเยี่ยวยาได้จริงๆ จะทำให้พนักงานเกิดการเปลี่ยนแปลงและตั้งใจที่จะทำงานส่งมอบอาหารให้กับคนไข้ อันดับที่ 3 คือตัวคนไข้เลยที่เรามองเห็นชัดเจน ประสบการณ์อย่างที่บอกไปว่า ประสบการณ์จากการที่ได้รับอาหารมื้อแรก ประสบการณ์ที่ดีเนี้ย มันเกิดขึ้นจริงคะ แล้วมันมีการบอกต่อโดยที่เราไม่ต้องไปบอกว่าช่วยบอกต่อให้หน่อยนะคะ หรืออะไรแบบเนี้ย ตัวคนไข้หรือตัวญาติเนี้ยคะ เค้าจะมีการบอกต่อหรือพูดถึงไปเองโดยอัตโนมัติคะ |
| พิธีกร | คุณผู้ชมครับ การรังสรรค์เมนูอาหารเพื่อให้ย้อนวันวาน ย้อนความทรงจำเป็นอีกหนึ่งแนวคิดเล็กๆ ที่สร้างกำลังใจอันยิ่งใหญ่ให้กับคนไข้และแน่นอนนะครับว่าอาหารมื้อแรก ความประทับใจมื้อแรกจะเป็นอาหารมื้อที่เค้าจะจดจำและสามารถนำไปถ่ายทอดได้ด้วย สำหรับวันนี้ ต้องขอขอบพระคุณมากๆ นะครับ สำหรับข้อมูลแล้วก็โครงการดีๆ ครับ ขอบคุณครับ |
